Δημοφιλής κωμικός ηθοποιός, που έλαμψε ως «χρυσός δεύτερος» του θεάτρου και του κινηματογράφου. Στην μεγάλη οθόνη διέπρεψε σε ρόλους «επιπόλαιου νέου», «γκαφατζή» και «καρπαζοεισπράχτορα».
Ο Αλέκος Τζανετάκος γεννήθηκε το 1937 στην Αθήνα. Έμεινε ορφανός από μικρός και μεγάλωσε με τη μητέρα του και τις τέσσερις αδελφές του στα Μανιάτικα του Πειραιά (Τρεις από τις τέσσερις αδελφές του, η Άννα, η Νινή και η Κάσσυ, ακολούθησαν τα χνάρια του με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Τζάνετ). Τελείωσε νυχτερινό γυμνάσιο στον Πειραιά, δουλεύοντας το πρωί ως μεταλλουργός. Σπούδασε υποκριτική στη Δραματική Σχολή του «Θεάτρου Τέχνης- Κάρολος Κουν» και την Ανωτέρα Σχολή Κινηματογράφου του Λυκούργου Σταυράκου.
Στο θέατρο πρωτοεμφανίστηκε το 1957 στο έργο «Οι Δικοί μας Άνθρωποι» τωνΣακελλάριου - Γιαννακόπουλου και συνέχισε σε ρόλους κλασσικού ρεπερτορίου, με το Περιφερειακό Θέατρο Θεσσαλονίκης του Κώστα Χατζώκου, σε τουρνέ ανά την Ελλάδα. Καθιερώθηκε ως πρωταγωνιστής στο πλευρό σπουδαίων κωμικών, όπως των Ορέστη Μακρή, Βασίλη Αυλωνίτη, Νίκου Σταυρίδη και Ρένας Βλαχοπούλου.
Η μεγάλη θεατρική του επιτυχία ήταν «Ο τρελός του Λούνα Παρκ» του Γιώργου Λαζαρίδη, που ανέβηκε το 1969 στο θέατρο «Παρκ», του οποίου ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής, με πρωταγωνιστές τον Θανάση Βέγγο και τη Σμαρούλα Γιούλη. Το έργο γνώρισε μεγάλη επιτυχία, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου περιόδευσε ο θίασος.
Στον κινηματογράφο, από όπου έγινε και ευρύτατα γνωστός, εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1956, στην ταινία του Γρηγόρη Γρηγορίου «Η αρπαγή της Περσεφόνης», σε σενάριο Ιάκωβου Καμπανέλη. Στη συνέχεια συνεργάστηκε με τη «Φίνος Φιλμ», με την οποία γύρισε πολλές ταινίες, σε ρόλους «επιπόλαιου νέου», «γκαφατζή» και «καρπαζοεισπράχτορα».
Στις αρχές της δεκαετίας του ‘80 αποσύρθηκε από το θέατρο και τον κινηματογράφο και ασχολήθηκε με τη συγγραφή σεναρίων για βιντεοταινίες, στις οποίες πρωταγωνίστησε ο ίδιος. Λάτρευε τις γυναίκες (17 φορές αρραβωνιάστηκε, όπως είχε δηλώσει, αλλά ποτέ δεν προχώρησε σε γάμο) και είχε πάθος με τον μηχανοκίνητο αθλητισμό, ο οποίος του χάρισε πολλές επιτυχίες.
Ο Αλέκος Τζανετάκος πέθανε από καρδιακή προσβολή στο «Ιπποκράτειο» της Αθήνας, στις 11 Απριλίου 2010, σε ηλικία 73 ετών. Τον τελευταίο χρόνο της ζωής του αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας, εξαιτίας ανευρύσματος αορτής.
Φιλμογραφία
Αρπαγή της Περσεφόνης (1956)
Ο Δράκος (1956)
Ο Ηλίας του 16ου (1959)
Αστροναύτες (1962)
Έγκλημα στην Ομόνοια (1962)
Η νύφη το ‘σκασε (1962)
Νόμος 4000 (1962)
Οι γυναίκες θέλουν ξύλο (1962)
Μερικοί το προτιμούν κρύο (1963)
Ένα κορίτσι για δυο (1963)
Ευτυχώς χωρίς δουλειά (1963)
Ίλιγγος (1963)
Ο Θύμιος στη χώρα του στριπτίζ (1963)
Ο κος πτέραρχος (1963)
Κάτι να καίει (1964)
Εγωισμός (1964)
Ένας μεγάλος έρωτας (1964)
Η βίλλα των οργίων (1964)
Ένα έξυπνο έξυπνο μούτρο (1965)
Κάνε με πρωθυπουργό (1965)
Κορίτσια για φίλημα (1965)
Μια τρελή τρελή οικογένεια (1965)
Αδίστακτοι (1965)
Οι εχθροί (1965)
Άνθρωπος για όλες τις δουλειές (1966)
Η βουλευτίνα (1966)
Ο εξυπνάκιας (1966)
Ο μπαμπάς μου ο τέντι μπόις (1966)
5.000 ψέμματα (1966)
Για την καρδιά της ωραίας Ελένης (1967)
Ένας απένταρος λεφτάς (1967)
Η παιχνιδιάρα (1967)
Καλώς ήλθε το δολλάριο (1967)
Κοκοβιός και σπάρος στα δίχτυα της αράχνης (1967)
Ο μεθύστακας του λιμανιού (1967)
Ο κόσμος τρελλάθηκε (1967)
Πατέρα κάτσε φρόνιμα (1967)
Η λεωφόρος του μίσους (1968)
Καπετάν φάντης μπαστούνι (1968)
Ο γίγας της Κυψέλης (1968)
Ο τρελός τα 'χει τετρακόσια (1968)
Η νεράιδα και το παληκάρι (1969)
Η ωραία του κουρέα (1969)
Ξύπνα κορόιδο (1969)
Ο μπλοφατζής (1969)
Το θύμα (1969)
Το στραβόξυλο (1969)
2 τρελλοί κι' ο ατσίδας (1970)
Ένας Βέγγος για όλες τις δουλειές (1970)
Η τύχη μου τρελλάθηκε (1970)
Ο απίθανος (1970)
Ο ξεροκέφαλος (1970)
Οι 4 άσσοι (1970)
Οι τρεις ψεύτες (1970)
Τρελά κορίτσια απίθανα αγόρια (1970)
Διακοπές στο Βιετνάμ (1971)
Δυο έξυπνα κορόιδα (1971)
Δυο μοντέρνοι γλεντζέδες (1971)
Εφοπλιστής με το ζόρι (1971)
Καυτά ψυχρά κι ανάποδα (1971)
Ξένοιαστος παλαβιάρης (1971)
Ο αρχιψεύταρος (1971)
Ο παραγιός μου ο ραλίστας (1971)
Ο τρελοπενηντάρης (1971)
Αν ήμουν πλούσιος (1972)
Ένας γαμπρός πολλά ελαφρύς (1972)
Υπέροχες νύφες κορόιδα γαμπροί (1972)
Επαγγελματίες ρεμάλια (1976)
Αχτύπητα καμάκια (1983)
Ο Παπασούζας φαντομάς (1983)
Σερίφης ο Μηχανοφάγος (1983)
Ρόκυ Νο 0 το νούμερο (1986)
Σαπουνόπετρα: Το χρήμα στο λαιμό σας (1996)
Βιντεοταινίες
Η καμαριέρα της νύχτας (1985)
Ο πιο διάσημος βλάκας (1985)
Ο τσίχλας και ο κανένας (1985)
Ανάμεσα σε 7 γυναίκες (1986)
Οι ατσίδες (1986)
Εδώ και τώρα λιτότητα (1986)
Ένας τρελλός τρελλός ονειροπαρμένος (1986)
Ταξί αγάπη μου (1986)
Αποπλάνηση ενηλίκου (1987)
Ο γόης της σφαλιάρας (1987)
Οι εγκέφαλοι (1987)
Εδώ παπάς εκεί λαπάς (1987)
Επιχείρηση προίκα (1987)
Κούνελοι και κουνελάκια (1987)
Μια στο καρφί και μια στο πέταλο (1987)
Μια τρύπα στο νερό (1987)
Οι μπουκαδόροι (1987)
Ο Δον Ζουάν ήταν κερατάς (1987)
Ο τρελός ο ερωτιάρης και η βόμβα (1987)
Ρόκυ 0 Νο2 (1987)
Ρόδα μπλέξιμο και τρέλα (1987)
Στα μανούλια λέμε ναι (1987)
Σφαλιάρα κιντ (1987)
Λιγουράκο αγάπη μου (1988)
Χαμός στα θρανία (1988)
Τρεις παρθένες στο κρεβάτι μου (1989)
Κλεφτρόνια με καρδιά (1990)
Πρωτοχρονιά με τα αστέρια (1990)
Τηλεοπτικές σειρές
Ξενοδοχείο ο 7ος ουρανός (1972, ΕΙΡΤ)
Εύθυμες ιστορίες (1977, ΕΡΤ)
Ο ταξιτζής (1979, ΥΕΝΕΔ)
Κλέφτες και αστυνόμοι σε δράση (1985, ΕΡΤ)
Μπαμπάδες, γιοί και πειρασμοί (1992, ΕΤ2)
Δείτε επίσης: