Ο Ραφαήλ Ντενόγιας (μερικές φορές και Ραφαέλο Ντενόγιας, Αθήνα 1914-1983) ήταν Έλληνας ηθοποιός και τενόρος.
Βιογραφία
Απέκτησε άδεια ασκήσεως επαγγέλματος σε ηλικία 28 ετών. Εργάστηκε με μουσικό θίασο στην Ιταλία και είχε και δικό του θίασο[1]. Αποτέλεσε ντουέτο με τη σύζυγό του, Λέλα Πασσαλή (1918 - ;), η οποία ήταν ηθοποιός και σοπράνο.
Στην πρόζα και στο θέατρο συνεργάστηκε με την Κατερίνα και τον Μίμη Κοκκίνη. Ανέβασε τις οπερέτες του Θεόφραστου Σακελλαρίδη Γλυκιά Νανά και Κόρη της αμαρτίας.
Έκανε την πρώτη του εμφάνιση στον κινηματογράφο το 1932 στην ταινία Ελληνική ραψωδία. Έκτοτε έπαιξε μικρούς κυρίως ρόλους σε ταινίες, όπως Η χαρτοπαίχτρα. Στις αρχές της δεκαετίας του 1960 παρουσίαζε μουσικές κωμωδίες στην Αθήνα και στην Πάτρα μαζί με τη σύζυγό του. Ήταν φίλος και συγκάτοικος (από το 1969 ως το θάνατό του) του επίσης ηθοποιού Χρόνη Εξαρχάκου.
Στην τηλεόραση εμφανίστηκε μόνο μία φορά σε τηλεοπτική σειρά, στην ΕΡΤ παίζοντας στην κωμική σειρά Μια Αθηναία στην Αθήνα, το 1976.[2]
Ο Ντενόγιας απεβίωσε σε ηλικία 69 ετών το 1983 στη διάρκεια εγχείρισης ανοικτής καρδιάς.
Φιλμογραφία
Ταινίες
| Έτος | Τίτλος | Ρόλος |
|---|---|---|
| 1932 | Ελληνική ραψωδία | Ανδρέας |
| 1945 | Διπλή θυσία | Γιώργος |
| 1957 | Της τύχης τα γραμμένα | |
| 1961 | Η Αλίκη στο Ναυτικό [3] | Σπύρος Παναγάκης |
| 1964 | Έκλαψα πικρά για σένα | |
| Η μοδιστρούλα | Στάθης Σταθάτος | |
| Η χαρτοπαίχτρα [3] | δικαστής Ευαγγελόπουλος | |
| Κραυγή | ||
| Σε ποιον να πω τον πόνο μου; | ||
| Το δόλωμα [3] | ||
| 1965 | Φτωχό μου σπουργιτάκι | |
| 1966 | Άνθρωπος για όλες τις δουλειές [4] | ξενοδόχος |
| Πλήγωσες την αγάπη μου | ||
| 1967 | Καρδιές που ξέρουν ν’ αγαπούν | Βερώνης |
| Ο αχόρταγος | ||
| Ο χαζομπαμπάς [5] | Περικλής | |
| Πειραιάς ώρα 07.30 | ||
| 1968 | Ο μπούφος [6] | Λέανδρος |
| Ο τρελός τα 'χει τετρακόσια | δικηγόρος Νικολάου | |
| Στα σύνορα της προδοσίας | ||
| Ο Ρωμιός έχει φιλότιμο [7] | Ρόκας | |
| 1969 | Ένας άφραγκος Ωνάσης | γιατρός |
| Προκόπης ο απρόκοπος | ||
| 1971 | Ο αγαθιάρης και η ατσίδα | |
| Σέργιος και Άννα | ||
| 1973 | Ο μοναχογιός μου ο αγαθιάρης | |
| 1974 | Όλοι θα ζήσουμε | |
| 1977 | Ο κυρ-Γιώργης εκπαιδεύεται [3] | στρατηγός |
| Οι κυνηγοί |
Θέατρο
Η γυναίκα με το βέτο (1950)
Πάμε πρίμα (1950)
Όλα τον ανήφορο (1951)
Τζώνηδες και καουμπόυ (1955)
Ραντεβού στις κάλπες (1966)
Πάμε πρίμα (1950)
Όλα τον ανήφορο (1951)
Τζώνηδες και καουμπόυ (1955)
Ραντεβού στις κάλπες (1966)
Τηλεόραση