Είναι μία από τις πιο δημοφιλείς Ελληνίδες ηθοποιούς. Εντυπωσιακή γυναίκα και ταλαντούχα ηθοποιός, έγινε σταρ στην καλή εποχή του κινηματογράφου τη δεκαετία του ’60. Η θηλυκότητά της, η φινέτσα της, τα πλούσια υποκριτικά της προσόντα και το ταμπεραμέντο της σφραγίζουν κάθε ρόλο που υποδύθηκε στο θέατρο και τον κινηματογράφο.
ΗΜαίρη Χρονοπούλου γεννήθηκε στις 16 Ιουλίου 1933 και μεγάλωσε στην Αθήνα. Αποφοίτησε από τη σχολή του Εθνικού Θεάτρου, στο οποίο εμφανίστηκε στις ομάδες του χορού, σε αρχαία δράματα. Το 1957 άρχισε να συνεργάζεται με το ελεύθερο θέατρο, κάνοντας εμφανίσεις στο Ακροπόλ στα έργα των Σακελλάριου-Γιανακόπουλου «Η Κυρία» και «Ρομάντζο μιας Καμαριέρας».
Στον κινηματογράφο πρωτοεμφανίστηκε σαν κομπάρσος στο “Χαρούμενο Ξεκίνημα” του Δημόπουλου, παραγωγής Φίνος Φιλμ το 1954, όταν ήταν ακόμη φοιτήτρια.
Το 1958 ηΜαίρη Χρονοπούλου πήρε ένα μικρό ρόλο στο “Τελευταίο Ψέμμα” του Κακογιάννη, πάλι στη Φίνος Φιλμ. Από το 1963 και μετά πρωταγωνιστεί σε πλειάδα δραματικών ταινιών της Φίνος Φιλμ, και όχι μόνο, σε ρόλους ντάμας και μοιραίας γυναίκας, δίπλα σε όλους τους άντρες πρωταγωνιστές της εποχής, όπως Κούρκουλος, Παπαμιχαήλ, Φούντας, Αλεξανδράκης, Γεωργίτσης.
Ξεχωρίζουν οι ερμηνείες της στα “Κόκκινα Φανάρια” του Β. Γεωργιάδη (1963, Δαμασκηνός-Μιχαηλίδης), “Χωρίς Ταυτότητα”, (1963, Φίνος Φιλμ), “Πολύ Αργά για Δάκρυα” του Γ. Δαλιανίδη (1968, Φίνος Φιλμ), «Οι Αδίστακτοι» του Ν. Κατσουρίδη (1965, Σάβας Φιλμ), “Κοινωνία Ώρα Μηδέν” του Ντ. Δημόπουλου (1966, Φίνος Φιλμ), “Η Λεωφόρος του Μίσους” (1968, Φίνος Φιλμ) και “Ορατότης Μηδέν” του Ν. Φώσκολου (1970, Φίνος Φιλμ).
Ανάμεσα σε αυτές τις κοινωνικές και δραματικές ταινίες θα εμφανιστεί και σε τρία μιούζικαλ του Γιάννη Δαλιανίδη, παραγωγής Φίνος Φιλμ, στα οποία θα κάνει θραύση: “Οι Θαλασσιές οι Χάντρες”, “Μια Κυρία στα Μπουζούκια” και “Γοργόνες και Μάγκες”.
Ιδιαίτερα στο «Μια Κυρία στα Μπουζούκια» θα σαγηνεύσει το κοινό με το ακαταμάχητο στυλ και ταπεραμέντο της, όχι μόνο υποκριτικά, αλλά ερμηνεύοντας και δύο από τις μυθικές επιτυχίες των τραγουδιών του Ελληνικού Κινηματογράφου, το «Είμαι Γυναίκα του Γλεντιού» και «Του Αγοριού Απέναντι».
Στη θεατρική της καριέρα ηΜαίρη Χρονοπούλου, συνεργάστηκε με όλους τους μεγάλους θιάσους της Αθήνας και έπαιξε με την ίδια ερμηνευτική ικανότητα σε όλα τα είδη θεάτρου. Το 1972 συγκρότησε το δικό της θίασο με τον οποίο ανέβασε τα έργα: «Τι Ώρα θα γυρίσεις Πηνελόπη» του Μομ και «Ένα Καυτό Κορίτσι» του Καμπανέλη.
Έχει στο ενεργητικό της σημαντικές ερμηνείες και στο Νέο Ελληνικό Κινηματογράφο, όπως στις εξαίρετες ταινίες του Θόδωρου Αγγελόπουλου «Κυνηγοί» και «Ταξίδι στα Κύθηρα», ενώ κέρδισε βραβείο Α’ γυναικείου ρόλου στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης με την ταινία «Τα Παιδιά της Χελιδόνας» του Κώστα Βρεττάκου, το 1987.
Από την προσωπική της ζωή δεν έλειψαν οι θυελλώδεις δεσμοί, όπως αυτοί με τον Κώστα Πρέκα, τον Ανδρέα Μπάρκουλη και τον Νίκο Σταγόπουλο.
Τον Αύγουστο του 1975 η Μαίρη Χρονοπούλου ενώθηκε με τα ιερά δεσμά του γάμου τον τότε δήμαρχο Σπάτων και μετέπειτα βουλευτή, Δημήτρη Μπότσαρη. Η Μαίρη Χρονοπούλου είχε επιλέξει μια νυφική δημιουργία της Νταίζης Αντωνοπούλου, χωρίς πέπλο. Μετά το μυστήριο, ακολούθησε γαμήλια δεξίωση με ζωντανή μουσική που κράτησε μέχρι τις πρώτες πρωινές.
Πιο πριν υπήρξε αρραβωνιασμένη για 3 χρόνια με τον ηθοποιό Ανδρέα Μπάρκουλη αλλά η σχέση τους έληξε άδοξα.
Η Μαίρη Χρονοπούλου έχει βαφτίσει τον γιο του Νίκου Κούρκουλου, Άλκη Κούρκουλο.
Τον Αύγουστο του 1999 υπέστη ένα σοβαρό ατύχημα με το αυτοκίνητό της, που την έχει αναγκάσει να βρίσκεται μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.
Σε κάποια φάση της ζωής της είχε μείνει εννέα ημέρες κλινικά νεκρή. (το έχει δηλώσει η ίδια σε τηλεοπτική της Συνέντευξη). Έχει 100% Αναπηρία.
Επίσης στις 28 Μαρτίου του 2009 στις 20:30. Ήταν η «Ώρα της Γης» που όλοι θα έσβηναν τα φώτα για την προστασία του πλανήτη. Το ίδιο έκανε και εκείνη με τραγικά όμως αποτελέσματα. Τα τελευταία χρόνια αντιμετωπίζει σοβαρά κινητικά προβλήματα και τις περισσότερες ώρες της μέρας βρίσκεται καθηλωμένη σε αναπηρικό καροτσάκι εξαιτίας ενός παλαιότερου ατυχήματος. Εκείνο το Σάββατο, λοιπόν, η Μαίρη Χρονοπούλου έσβησε τα φώτα και άναψε ένα κερί.
Πήγε στο παράθυρο του σπιτιού της για να δει αν οι γείτονές της είχαν σβήσει τα φώτα και εκεί έγινε το ατύχημα. Το αναμμένο κερί έπεσε πάνω της και η μπλούζα της, που ήταν από νάιλον, πήρε αμέσως φωτιά. Η άτυχη ηθοποιός φωνάξε για βοήθεια. Την είχε ακούσει η μητέρα της (τότε 101 ετών), με την οποία συγκατοικούσε, αλλά και οι δύο γυναίκες που είχαν προσλάβει για να τις φροντίζουν. Με δυσκολία κατάφεραν τελικά να σβήσουν τη φωτιά, ενώ κάλεσαν αμέσως ασθενοφόρο.
Το ασθενοφόρο τη μετέφερε απευθείας στο τμήμα Επειγόντων Περιστατικών του νοσοκομείου Υγεία, όπου οι γιατροί διέγνωσαν πολύ σοβαρά εγκαύματα – τόσο σοβαρά που τα χαρακτηριστικά του προσώπου της είχαν αλλοιωθεί.
ΗΜαίρη Χρονοπούλου αποφάσισε να παραχωρήσει το 2019 το σπίτι της με την προϋπόθεση να μπορεί να μένει σε αυτό μέχρι να φύγει από τη ζωή.«Με τη Μαίρη μας συνδέει μια διαχρονική σχέση, που βασίζεται στην αληθινή αγάπη και την εκτίμηση», είχε δηλώσει ο πρόεδρος του Χαμόγελου του Παιδιού Κώστας Γιαννόπουλος. «Δεν είναι η υλική αξία του σπιτιού αλλά η κατάθεση ψυχής και οι μνήμες της Μαίρης προς το Χαμόγελο και γι αυτό την ευχαριστούμε πολύ.
Είναι μια ηθική και πολιτική προσφορά και θα πρέπει να σας πω ότι το σπίτι θα παραμείνει ως έχει, δηλαδή ως μουσείο της Μαίρης Χρονοπούλου», προσθέτει. «Στο κτήμα θα απασχολούνται σιγά σιγά τα παιδιά με διάφορες καλλιέργειες και ζωάκια και αν το επιτρέπει το μέρος θα βάλουμε και κάποια λυόμενα για να μένουν».
Στις 16 Ιουνίου 2021 ηΜαίρη Χρονοπούλου τιμήθηκε με το Βραβείο Συνολικής Προσφοράς στην Τελετή Απονομής των Βραβείων ΙΡΙΣ από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου.
Το βραβείο παρέδωσε ο πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, Σπύρος Μπιμπίλας, μαζί με τον πρόεδρο της Ακαδημίας, Γιώργο Τσεμπερόπουλο, στην ηθοποιό που με την «ρώμη της παρουσίας της σφράγισε μια σειρά κινηματογραφικών ειδών», όπως ανέφερε χαρακτηριστικά.
Φιλμογραφία
ΤΑΙΝΙΕΣ
1954 Χαρούμενο ξεκίνημα
1958 Το τελευταίο ψέμα
1959 Στουρνάρα 288
1962 Χωρίς Ταυτότητα
1963 Ανήσυχα νιάτα
1963 Τα κόκκινα φανάρια
1963 Το τεμπελόσκυλο
1963 Τα παλιόπαιδα
1964 Κραυγή
1964 Το κορίτσι της Κυριακής
1964 Η Κύπρος στις φλόγες
1965 Η γυμνή ταξιαρχία
1965 Οι αδίστακτοι
1966 Το χώμα βάφτηκε κόκκινο
1966 Ο φόβος
1966 Δάκρυα για την Ηλέκτρα
1966 Κοινωνία ώρα μηδέν
1967 Οι θαλασσιές οι χάντρες
1967 Ψωμί για έναν δραπέτη
1968 Μία κυρία στα μπουζούκια
1968 Το παρελθόν μιας γυναίκας
1968 Πολύ αργά για δάκρυα
1968 Η λεωφόρος του μίσους
1968 Γοργόνες και Μάγκες
1969 Όταν η πόλις πεθαίνει
1970 Ορατότης μηδέν
1970 Εν ονόματι του νόμου
1970 Η ζούγκλα των πόλεων
1972 Ιπποκράτης και Δημοκρατία
1973 Γυναικοκρατία
1977 Οι κυνηγοί
1979 Το προσκλητήριο της μάνας
1980 Ο καθένας με την τρέλα του
1980 Ο ποδόγυρος
1980 Στόχος των εκτελεστών
1982 Πανικός στα σχολεία
1982 Ο ζιγκολό της Αθήνας
1984 Ταξίδι στα Κύθηρα
1987 Τα παιδιά της χελιδόνας
1996 Προς την ελευθερία
ΣΕΙΡΕΣ
1971 13ο ανακριτικό γραφείο
1972-1973 Χαρούμενη Κυριακή
1973 Η χρυσή βολή
1981 Οι πρωταγωνιστές
1983-1984 Μπάσκετ των γνώσεων
1984 Βραδυά επιθεώρησης
1989 Και Καλό Πάσχα
1992-1994 Μάνα είναι μόνο μία
1994 Εμείς κι Εμείς