Ο Τάκης Χριστοφορίδης (Κωνσταντινούπολη 1914 - Αθήνα 1973) ήταν Έλληνας ηθοποιός και ξάδερφος του επίσης ηθοποιού Περικλή Χριστοφορίδη.
Βιογραφία
Έπαιζε κυρίως δεύτερους κωμικούς ρόλους, υποδυόμενος συχνά τον Αμερικανό τουρίστα ή τον Ελληνοαμερικάνο που ερχόταν μετά από χρόνια στην Ελλάδα. Έγινε γνωστός μέσα από το ρόλο του νευρικού ή του τρελογιατρού, που είχε τικ. Μέλος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών από το 1937, γόνος της γνωστής θεατρικής οικογένειας Χριστοφορίδη. Στην αρχή της σταδιοδρομίας του συνεργάστηκε με θιάσους πρόζας και με το Εθνικό Θέατρο (1936-41). Έτσι, στην περίοδο 1939-40 εμφανίστηκε στην οπερέτα «Νυχτερίδα» που ανέβασε η Λυρική Σκηνή του Ιδρύματος. Ως το 1945 ήταν στο Κρατικό Θέατρο Θεσ/νίκης και στη συνέχεια ακολούθησε τον Πέτρο Κυριακό σε περιοδεία του στην Κύπρο (1945-48).
Έπαιξε στην «Ελληνική Σκηνή» του Δημήτρη Ροντήρη και στο Θέατρο «Βέμπο» (1951-54). Από τότε άρχισε να εμφανίζεται σε χαρακτηριστικούς ρόλους με τους κυριότερους θιάσους επιθεώρησης και κωμωδίας. Συνεργάστηκε ιδιαίτερα με τον Κώστα Χατζηχρήστο και πήρε μέρος, μεταξύ άλλων, στον θίασο Κούλη Στολίγκα - Μ. Θεοφανίδη κ.ο.κ.
Έπαιξε και σε πολλές κινηματογραφικές ταινίες. Πέθανε από πνευμονία την οποία απέκτησε από τις "κακουχίες" μιας σκηνής σε κάποιο γύρισμα.
Φιλμογραφία
| Έτος | Τίτλος | Ρόλος |
|---|---|---|
| 1955 | Τα τρία μωρά | αστυνόμος |
| 1956 | Φτώχεια, έρως και κομπίνες | Πολ Αρμάν |
| 1957 | Ο γυναικάς | μετρ |
| Τρία παιδιά βολιώτικα | Ιωάννης Περλεπές | |
| Τρεις τρελοί ντεντέκτιβ | αστυνόμος | |
| Η λίμνη των πόθων | ||
| Τσαρούχι, πιστόλι, παπιγιόν | Παύλος | |
| Λατέρνα, φτώχεια και γαρίφαλο | Βαγγέλης | |
| 1958 | Το τρελοκόριτσο | υποψήφιος εργοδότης |
| Μόνο για μια νύχτα | μπάρμαν | |
| Ο κόμης Χατζηχρήστος | ||
| 1959 | Η μουσίτσα [1] | Λαζαράκης |
| Ψιτ, κορίτσια | ||
| Η Λίζα το 'σκασε | Θανάσης | |
| Δράκουλας και Σία | Γιωργάκης Πολυζώης | |
| Το νησί των γενναίων | κάπτεν Τζον | |
| Η λίμνη των στεναγμών | Σαλμπονέλ | |
| Να ζήσουν τα φτωχόπαιδα | Ηρακλής | |
| Διακοπές στην Κολοπετινίτσα | Τώνης | |
| 1960 | Τρεις κούκλες κι εγώ | Θανάσης |
| Αντίο, ζωή | ||
| Τα ντερβισόπαιδα | Πίπης | |
| Ραντεβού στη Βενετία | ||
| Δύο χιλιάδες ναύτες και ένα κορίτσι | Νίκος | |
| 1961 | Το έξυπνο πουλί | Φιλώτας |
| Ο σκληρός άνδρας [2] | υπαστυνόμος | |
| Το παιδί της πιάτσας | Πέτρος | |
| Καπετάνιος για κλάματα | υπηρέτης | |
| 1962 | Ο ταξιτζής | θείος Θανάση |
| Εταιρεία θαυμάτων | ||
| 1963 | Πολυτεχνίτης και ερημοσπίτης | |
| 1964 | Το δόλωμα | Καραστεφάνου |
| Ο καταφερτζής | Ελλονοαμερικάνος | |
| Ο θαλασσόλυκος | αξιωματικός ΠΝ | |
| Ένας ζόρικος δεκανέας | στρατηγός | |
| Ήταν όλοι τους κορόιδα | Τζον Μπουλ | |
| 1965 | Υπάρχει και φιλότιμο [2] | Ευσταθίου |
| Είναι βαρύς ο πόνος μου | ||
| Το ρομάντσο μιας καμαριέρας | Παρμενίων Παράς | |
| 1966 | Ο παπατρέχας | Κοσμάς |
| 5.000 ψέματα ω | διευθυντής εταιρείας | |
| Ο τετραπέρατος [3] | ||
| Εισπράκτωρ 007 | Στέφανος | |
| Αχ, και να 'μουν άντρας | πρώην προϊστάμενος Στέλλας | |
| Ο Μελέτης στην άμεσο δράση | πολίτης | |
| Οι στιγματισμένοι | ||
| 1967 | Ένας απένταρος λεφτάς | ψυχίατρος |
| Βοήθεια ο Βέγγος φανερός πράκτωρ 000 | υπεύθυνος εξοπλισμού πρακτόρων | |
| Για την καρδιά της ωραίας Ελένης | ||
| Νυμφίος ανύμφευτος | ||
| 1968 | Ο ναύτης του Αιγαίου | κουρέας |
| Καρδιά που λύγισε απ' τον πόνο | ||
| Αθήνα, η κλοπή της οδού Σταδίου | ||
| 1970 | Ο αετός των σκλαβωμένων | |
| 1973 | Θέμα συνειδήσεως [2] |
Θεατρικές παραστάσεις
| σεζόν | παράσταση | ρόλος | θίασος | θέατρο | σκηνοθέτης |
|---|---|---|---|---|---|
| Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1950/1951 | Έχετε γεια.... βρυσούλες | Θίασος Σοφίας Βέμπο Θεατρικές Επιχειρήσεις Βέμπο | Θέατρο Βέμπο | Ρενάτο Μόρντο |