Σημαντική ηθοποιός με δυνατή, συνεπή και συνεχή παρουσία στο θέατρο, η Σμάρω Στεφανίδου γεννήθηκε στις 04 Σεπτεμβρίου του 1913 στην Αθήνα και έφυγε από τη ζωή στις 07 Νοεμβρίου του 2010. Ήταν ένας ξεχωριστός άνθρωπος με ιδιαίτερη παιδεία, που έζησε ως το τέλος διατηρώντας και παρακολουθώντας τα καλλιτεχνικά ενδιαφέροντά της.
Μικρασιάτισσα στην καταγωγή, γεννήθηκε στην Αθήνα και τελείωσε την Εμπορική Σχολή. Παράλληλα με τα μαθήματα πιάνου και ξένων γλωσσών, στις οποίες είχε ιδιαίτερη έφεση, σπούδασε υποκριτική – κρυφά από την οικογένειά της – στην σχολή του Εθνικού Θεάτρου.
Σμάρω Στεφανίδου και Λακάζ Ζινέτ στην ταινία, “Τα 4 σκαλοπάτια”.
Με την αποφοίτησή της το 1937, συνεργάστηκε με τη Μαρίκα Κοτοπούλη ως το 1940. Στη συνέχεια συνεργάστηκε με την κυρία Κατερίνα, με το Θέατρο Τέχνης, τον θίασο Ενωμένων Καλλιτεχνών, τη Βάσω Μανωλίδου κ.α. Από το 1952 έγινε η βασική καρατερίστα στις παραστάσεις του Βασίλη Λογοθετίδη, ως το θάνατό του το 1960.
Από τότε και ως το 1984 η Σμάρω Στεφανίδου συνεργάστηκε με μεγάλους καλλιτέχνες – συχνά και ως συνθιασάρχης – όπως: Γ. Φέρτης – Ξένια Καλογεροπούλου, Γ. Βόγλης, Αλ. Βουγιουκλάκη, Γ. Γκιωνάκη, Τίτος Βανδής, Κ. Βουτσάς κ.α. Ο καλύτερος ωστόσο ρόλος της θεωρείται αυτός της “Εκάβης” στους «Τρωάδες» του Ευριπίδη σε σκηνοθεσία του Γιάννη Τσαρούχη.
Το 1951 η Σμάρω Στεφανίδου έκανε την εμφάνισή της και στον κινηματογράφο με την ταινία του Γ. Ζερβού «Τα Τέσσερα Σκαλοπάτια». Από τότε έπαιξε σε αρκετές ταινίες, τρεις εκ των οποίων της Φίνος Φιλμ. Σημαντική ήταν και η παρουσία της στο ραδιόφωνο με θεατρικά έργα, με αναγνώσεις εξαιρετικών μυθιστορημάτων («Το τρίτο Στεφάνι» Κ. Ταχτσή, «Εκατό Χρόνια Μοναξιάς» του Γκ. Γκαρσίας Μαρκές, «Η Παρακμή των Σκληρών» του Άγγελου Τεζάκη, κ.α) και κάποιες σειρές. Η συνεργασία της με τη τηλεόραση ήταν μικρότερη, καθώς εμφανίστηκε σε μόλις τρεις τηλεοπτικές σειρές.
Από το γάμο της με τον τραγουδιστή Βάσω Σεϊτανίδη, ο οποίος έφυγε από τη ζωή πολύ νωρίς (1965), απέκτησε μια κόρη τη Λήδα με την οποία το φθινόπωρο του 2003 εγκαινίασαν το “Shantom” έναν Πολυχώρο Πολιτισμού και Τεχνών, στο Χαλάνδρι, που διευθύνεται από την κόρη της, γνωστή με το όνομα Λήδα Shantala.
Φιλμογραφία
1951 Τα τέσσερα σκαλοπάτια
1952 Ο πύργος των ιπποτών
1953 Δεσποινίς ετών «39»
1953 Σάντα Τσικίτα
1956 Ο ζηλιαρόγατος
1957 Ο γυναικάς
1960 Μανταλένα
1960 Τρεις κούκλες κι εγώ
1961 Αλλοίμονο στους νέους
1962 Το ταξίδι
1963 Ένας βλάκας με πατέντα!
1964 Γάμος αλά ελληνικά
1964 Μια βδομάδα στον Παράδεισο
1964 Ο Αριστείδης και τα κορίτσια του
1967 Μιας πεντάρας νειάτα
1968 Ο τρελλός τά ‘χει 400
1972 Δουλικό αμέσου δράσεως
1973 20 γυναίκες κι εγώ