Ο Γιάννης Νικολαΐδης, γεννήθηκε το 1892 και απεβίωσε περί τα τέλη της δεκαετίας του '70. Ερμήνευσε ως επί το πλείστον ρόλους δεύτερους ή κομπάρσου. Άσκησε επίσης και τα καθήκοντα υποβολέα στο θέατρο. Λόγω του εξαιρετικά κοινού ονοματεπωνύμου του, πολλές φορές στους τίτλους των ταινιών συγχέεται με άλλα πρόσωπα, ή παραποιείται το όνομά του ή και παραλείπεται εντελώς. Χαρακτηριστικό είναι ότι στην ταινία "Χωρίσαμε ένα δειλινό" αν και έχει έναν από τους μεγαλύτερους ρόλους του, δεν αναγράφεται στους τίτλους.
Φιλμογραφία
Δύο κόσμοι (1949) [πάρεδρος δικαστηρίου]
Ο γρουσούζης (1952) [θαμώνας του καφενείου]
3 δραπέται του φρενοκομείου (1954) [κος Μανώλης, πατέρας της Τιτίκας]
Ο μεγαλοκαρχαρίας (Κατά λάθος διάσημος) (1957) [κυρ-Δημητράκης]
Της νύχτας τα καμώματα (1957) [πελάτης στο μπακαλιάρο]
Κρουαζιέρα στη Ρόδο (1960) [δικαστικός κλητήρας]
Κάτι να καίη (1963) [υπάλληλος στου Πετρίδη]
Χτυποκάρδια στο θρανίο (1963) [καθηγητής στο συμβούλιο]
Χωρίσαμε ένα δειλινό (1966) [θείος της Φανής]
Ο παραμυθάς (1968) [διευθυντής σεμιναρίου]
Ταπεινός και καταφρονεμένος (1968) [θυρωρός στο ΚΑΤ]
Ψυχραιμία Ναπολέων (1968) [θείος Ανδροκλής]
Γοργόνες και μάγκες (1968) [ένας νησιώτης]
Αργυρώ, η προδομένη τσελιγγοπούλα (1968)
Μαριώ, η κατατρεγμένη βοσκοπούλα (1969)
Κρίμα το μπόι σου (1970) [φίλος του Δεληπέτρου]
Ο κύριος Σταθμάρχης (1972) [μπάρμπα-Κώστας, κλειδούχος]