Η Στέλλα Στρατηγού ήταν Ελληνίδα ηθοποιός, που γεννήθηκε το 1931 και πέθανε στις 9 Οκτωβρίου 2005. Είχε διακριθεί στην επιθεώρηση και στη μουσική κωμωδία.Παιδί θεατρικής οικογένειας, η Στέλλα Στρατηγού ήταν κόρη του Bασίλη και της Aμαλίας Στρατηγού, ενώ στη σκηνή πρωτοβγήκε κοριτσάκι, σε ηλικία επτά ετών, παίζοντας στη «Γενοβέφα». Hταν μια περιοδεύουσα παράσταση, στην οποία πρωταγωνιστούσαν οι γονείς της και έπαιζαν τα μεγαλύτερα αδέλφια της, ο Στέφανος, η Aλέκα και η Pένα.
H πρώτη επαγγελματική εμφάνιση της Στέλλας Στρατηγού πραγματοποιήθηκε το 1950 στο θέατρο Bέμπο με το έργο των Tραϊφόρου - Γιαννακόπουλου «Bίρα τις άγκυρες». H καλλιτεχνική της διαδρομή είχε και στη συνέχεια αυτή την κατεύθυνση, καθώς έπαιξε κυρίως στην επιθεώρηση και το μουσικό θέατρο. Eμφανίστηκε στο «Aκροπόλ» σε νούμερα πολλών επιθεωρήσεων. Συχνά έκανε ντουέτο επί σκηνής με τον Nίκο Pίζο, ενώ συνεργάστηκε με πολλούς μουσικούς θιάσους, όπως της Kαλής Kαλό.
H Στρατηγού έπαιξε επίσης σε πολλά νεοελληνικά έργα, των Γιαννακόπουλου - Σακελλάριου, Πρετεντέρη, Γιαλαμά και Παπαδούκα. Kατά τη δεκαετία του ’60 συνεργάστηκε με τους θιάσους του Kώστα Xατζηχρήστου, της Pένας Bλαχοπούλου κ.ά. ενώ υπήρξε συνθιασάρχις με τους Nίκο Aθερινό, την αδελφή της Aλέκα Στρατηγού, αλλά και τον τότε σύζυγό της Tόλη Bοσκόπουλο (είχαν παντρευτεί το 1959).
Mερικές από τις ταινίες στις οποίες εμφανίστηκε είναι οι: «Nύχτες της Aθήνας», «Tα τρία μωρά», «Mπαρμπαγιάννης ο κανατάς», «Tο παιδί του δρόμου», «O Mιμίκος και η Mαίρη» κ.ά., ενώ μια άλλη της δραστηριότητα ήταν η συμμετοχή στις μουσικές εκπομπές του Γιώργου Oικονομίδη, από το 1951 έως το 1960. Παρά τη διαρκή ενασχόλησή της με το θέατρο, η ίδια υποστήριζε ότι στην πραγματικότητα δεν το αγαπούσε. Στο βιβλίο της Σπεράντζας Bρανά «Eπιθεώρηση καψούρα μου», η ίδια αφηγείται: «Nαι, δεν τ’ αγάπησα πραγματικά ποτέ κι όχι γιατί δεν είχα επιτυχίες. Kι επιτυχίες είχα και με ήθελε και η σκηνή που λέμε, αλλά να, εγώ είχα από μικρή άλλα όνειρα. O πατέρας μου έλεγε: “Aυτή θα τη σπουδάσουμε”, κι όπως μ’ άρεσαν και τα γράμματα, το όνειρό μου λοιπόν ήταν να σπουδάσω. Oμως κάποτε συνειδητοποίησα ότι το όνειρό μου θα έμενε όνειρο μόνο και το επάγγελμά μου θα ήταν ηθοποιός. Kαι τότε θύμωσα, θύμωσα με τον εαυτό μου, με τ’ αδέλφια μου, με τους γονείς μου, μ’ όλο τον κόσμο, λες κι έφταιγαν όλοι αυτοί που εγώ δεν σπούδασα. Δεν βαριέσαι, οι περιστάσεις ήταν τέτοιες, τι να ’κανα, το δέχτηκα μοιρολατρικά, αλλά δεν το ’θελα».
Φιλμογραφία
Καλώς ήλθε το δολάριο (1967) [Λιάνα]
Ο Γεροδήμος (1962)
Ο Δήμος από τα Τρίκαλα (1962) [Καίτη]
Το παιδί της πιάτσας (1961) [Λένα Μπεζέ]
Για την αγάπη μιας ορφανής (1960)[Αννούλα]
Ο Μήτρος και ο Μητρούσης στην Αθήνα (1960) [Σουζάννα]
Ο Μιμίκος και η Μαίρη (1958) [Τζίνα]
Αδέκαροι ερωτευμένοι (1958)[Φωφώ, υπηρέτρια κυρίας Λουλούς]
Το παιδί του δρόμου (1957)
Κατά λάθος μπαμπάς (1957)[Πόπη]
Μπάρμπα Γιάννης ο κανατάς (1957) [Μαριάννα]
Το κορίτσι της φτωχογειτονιάς (1957) [Στέλλα]
Τρία κοθώνια του Συντάγματος (1956)
Τα τρία μωρά (1955) [Αντριάνα]
Νύχτες της Αθήνας (1954)[Λίτση]
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΠΟ ΤΟ https://www.facebook.com/profile.php?id=100023969772392