Η Καφετζού είναι μια ελληνική ταινία του 1956 σε σκηνοθεσία και σενάριο του Αλέκου Σακελλάριου.
Πλοκή
Σε μια φτωχογειτονιά της Αθήνας, δίπλα στο καφενεδάκι του Σπύρου (Μίμης Φωτόπουλος) είναι μια καφετζού η οποία έχει αποκτήσει μεγάλη φήμη και ετοιμάζεται να μετακομίσει στο Κολωνάκι καθώς έχει βγάλει πολλά χρήματα λέγοντας το φλιτζάνι. Στην ίδια γειτονιά είναι και μια πλύστρα, η Καλλιόπη (Γεωργία Βασιλειάδου), η οποία με το ζόρι βγάζει τα προς το ζην. Όμως και ο Σπύρος είναι σε μια αντίστοιχη κατάσταση, ενώ έχει πτυχίο οδοντιάτρου, δεν έχει χρήματα να ανοίξει ιατρείο και με την Καίτη (Σμαρούλα Γιούλη), την κοπέλα με την οποία συνδέεται δεν μπορούν να εμφανιστούν δημόσια γιατί ο πλούσιος πατέρας της, Ανδρέας Γιαβάσης (Περικλής Χριστοφορίδης), δεν τον θέλει. Ο Σπύρος έχει ένα φίλο, τον Νικήτα (Βασίλης Αυλωνίτης), σερβιτόρο σε καμπαρέ, που συχνά έρχεται στο καφενεδάκι για να πιει καφέ, αλλά και να τον συμβουλέψει ο Σπύρος για τον πονόδοντο.
Μια μέρα, μετά από ένα περιστατικό που ένας πελάτης (Κώστας Μεντής) εξευτελίζει την Καλλιόπη και ο Σπύρος παρεμβαίνει, του έρχεται μια ιδέα: να κάνει η Καλλιόπη την καφετζού, μιας και η άλλη έφυγε. Οργανώνουν έτσι το πράγμα ώστε εκείνος με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο να μαθαίνει πληροφορίες για τις πελάτισσες και στη συνέχεια να τις μεταφέρει στην Καλλιόπη δίνοντας της τον καφέ. Έτσι η Καλλιόπη χρησιμοποιώντας τις πληροφορίες αυτές εντυπωσιάζει τις πελάτισσες και σιγά σιγά αρχίζει να αποκτά μεγάλη φήμη.
Μια μέρα εμφανίζεται, για να της πει το φλιτζάνι, η Άννα (Ελένη Ζαφειρίου), μητέρα της Καίτης. Έχει χάσει ένα πολύτιμο δαχτυλίδι με πράσινη πέτρα και το αναζητά. Ο Νικήτας τυχαίνει να γνωρίζει πως το δαχτυλίδι το έδωσε ο σύζυγος της σε μια Γαλλίδα καμπαρετζού με την οποία συνδέεται, όντας τακτικός πελάτης του μαγαζιού. Έτσι, αφού την ενημερώσει η Καλλιόπη, η Άννα θα πάει στο καμπαρέ, θα δει τη Γαλλίδα να φοράει το δαχτυλίδι με τα ίδια της τα μάτια και θα το πει στον άντρα της.
Η Καίτη το σκάει από το σπίτι της και πάει στον Σπύρο να κλεφτούν, αυτός την παίρνει και φεύγουν, ενώ στο καφενείο μένει ο Νικήτας να το προσέχει. Ο πατέρας της Καίτης που αναζητά την κόρη του, πηγαίνει στην αστυνομία, όπου έχοντας μένος τόσο κατά του Σπύρου όσο και κατά της Καλλιόπης, οργανώνει σχέδιο για να τη συλλάβουν. Εμφανίζεται ως πελάτης στον Νικήτα, αυτός ενημερώνει την Καλλιόπη και αυτή τον υποδέχεται με γυαλιά ηλίου μέσα στο σκοτάδι. Του διαβάζει στο φλιτζάνι μια ιστορία από το παρελθόν του που έλεγε ότι κάποιες απόκριες παλιά αυτός γνώρισε μια κοπέλα που την εξαπάτησε και αφού της έφαγε τα λίγα λεφτά που είχε και το δαχτυλίδι της με την πράσινη πέτρα, την εγκατέλειψε. Η κοπέλα ήταν η ίδια η Καλλιόπη η οποία αποκαλύπτεται και ο Γιαβάσης μένει άναυδος. Η Καλλιόπη τον υποχρεώνει να δεχτεί τον Σπύρο για γαμπρό της κόρης του και να του φτιάξει ένα οδοντιατρείο.
Στο τέλος της ταινίας, ο Σπύρος είναι χαρούμενος με την Καίτη στο οδοντιατρείο του, όπου πελάτες είναι ο Νικήτας και η Καλλιόπη, αυτοί όχι και τόσο χαρούμενοι πάλι, καθώς πονάνε στα δόντια.
Διανομή
Γεωργία Βασιλειάδου... Καλλιόπη
Μίμης Φωτόπουλος... Σπύρος Τσαρδής
Βασίλης Αυλωνίτης... Νικήτας
Σμαρούλα Γιούλη... Καίτη Γιαβάση - Τσαρδή
Περικλής Χριστοφορίδης... Ανδρέας Γιαβάσης / Μπελίρης
Ελένη Ζαφειρίου... Άννα Γιαβάση Κλαπαβάκη
Γιώργος Δαμασιώτης... μεθυσμένος
Μπέτυ Μοσχονά... πελάτισσα
Μπεάτα Ασημακοπούλου... πλούσια κυρία
Κώστας Παπαχρήστος... διοικητής αστυνομίας
Νίκος Φέρμας... μικροπωλητής
Κώστας Μεντής... πελάτης με άπλυτα
Νίκη Λινάρδου... Μαρικάκι
Γιώργος Βελέντζας... κομφερασιέ στο καμπαρέ
Κλειώ Σαμπάτη ... Βιβή
Γιάννης Ρούσσος ... πελάτης στο καμπαρέ
Κώστας Σπυρόπουλος ... πελάτης στο καμπαρέ
Σύλβιος Λαχανάς ... εργαζόμενος στο καμπαρέ
Γιάννης Καλατζόπουλος ... Γιαννάκης
Παραγωγή
Αρκετά εξωτερικά γυρίσματα έχουν γίνει στα Πετράλωνα, στην οδό Θεσσαλονίκης, κοντά στη Γέφυρα του Άτζακα.
Η ταινία κυκλοφόρησε στις κινηματογραφικές αίθουσες στις 29 Οκτωβρίου 1956. Κόβοντας 137.267 εισιτήρια, κατατάχθηκε δεύτερη θέση σε εισπράξεις από το σύνολο των 30 ελληνικών ταινιών της ίδιας σεζόν. Κυκλοφόρησε και με τη μορφή ντιβιντί στις 5 Σεπτεμβρίου 2006.