.jpg)
Ο στρίγγλος που έγινε αρνάκι είναι μια ελληνική κωμική ταινία του 1968, σε παραγωγή Καραγιάννης - Καρατζόπουλος και σε σκηνοθεσία Αλέκου Σακελλάριου. Το σενάριο γράφτηκε από τον σκηνοθέτη, ο οποίος διασκεύασε ένα θεατρικό, δικό του και του Χρήστου Γιαννακόπουλου. Πρωταγωνιστούν οι Λάμπρος Κωνσταντάρας και Μάρω Κοντού.
Ένας πλοίαρχος, ο Λεωνίδας Πετρόχειλος, διευθυντής της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων, που είναι χήρος με τρεις γιους, τον Κίμωνα που είναι φοιτητής, τον Αντρέα που είναι μαθητής και τον μικρό Μπάμπη, που κυκλοφορεί μέσα στο σπίτι με μια μοτοσικλέτα. Στο σπίτι επικρατεί το απόλυτο χάος, μέχρι τη στιγμή που, με τη βοήθεια του φίλου του, του Ξενοφώντα, βρίσκει και προσλαμβάνει ως οικονόμο την κυρία Μαίρη, η οποία με τη συμπεριφορά της θα τους αλλάξει τη ζωή. Και ενώ ο άντρας του σπιτιού είναι σκέτος "στρίγγλος" και οι τρεις γιοι του σωστά θηρία, καταφέρνει να τους βάλει σε μια τάξη και να ανοίξει την καρδιά τους. Κάποια στιγμή όμως αποκαλύπτεται το πραγματικό της κίνητρο και τότε όλα αλλάζουν. Στην πραγματικότητα, η Μαίρη πλησίασε τον πλοίαρχο για να ζητήσει μια χάρη εκ μέρους του αδελφού της, ο οποίος πρόκειται να αποβληθεί διά παντός από τη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων λόγω κάποιας νεανικής επιπολαιότητας. Ο Λεωνίδας θεωρεί απαράδεκτη αυτήν την εξαπάτηση και διώχνει τη Μαίρη, ενώ προσλαμβάνει ως οικονόμο τη Δέσποινα Ανυφαντούλη, η οποία συνεχώς κλαίγεται και παραπονιέται, ενώ δεν φαίνεται να τα καταφέρνει με τις δουλειές του σπιτιού. Στο τέλος, ο Λεωνίδας αποφασίζει να συγχωρήσει τη Μαίρη για τον πλάγιο τρόπο με τον οποίο μπήκε στο σπίτι του και να της ζητήσει να τον παντρευτεί, ενώ το ζευγάρι αποφασίζει να κρατήσει τη Δέσποινα ως οικιακή βοηθό.
Διανομή
Λάμπρος Κωνσταντάρας (Λεωνίδας Πετρόχειλος)
Μάρω Κοντού (Μαίρη Χατζηθωμά-Κωνσταντινίδου)
Σταύρος Ξενίδης (Ξενοφών)
Παύλος Λιαρός (Κίμων Πετρόχειλος)
Μήτση Κωνσταντάρα (Δέσποινα Ανυφαντούλη)
Θανάσης Παπαδόπουλος (Ανδρέας Πετρόχειλος)
Βαγγέλης Ιωαννίδης (Μπάμπης Πετρόχειλος)
Κώστας Παπαχρήστος (αξιωματικός)
Νίκος Τσουκαλάς (αξιωματικός)
Γιώργος Κυριακίδης (ναυτικός δόκιμος)
Γιώργος Σαλάχας (ναυτικός δόκιμος)
Παραγωγή
Το θεατρικό των Σακελλάριου-Γιαννακόπουλου στο οποίο βασίστηκε η ταινία έχει τίτλο "Μια κυρία ατυχήσασα" και είχε ανέβει τον Αύγουστο του 1947 στο Θέατρο Κατερίνας, από τον θίασο Κατερίνας-Λογοθετίδη. [1]
Η Κοντού με τον Κωνσταντάρα τραγουδούν ντουέτο το τραγούδι "Το ταβερνάκι" του Γιώργου Κατσαρού. [2]
Η ταινία βγήκε στους κινηματογράφους τη σεζόν 1967-1968 και, κόβοντας 360.407 εισιτήρια, κατατάχθηκε 17η σε σύνολο 99 ταινιών της ίδιας σεζόν. [3] Κυκλοφόρησε και με τη μορφή ντιβιντί στις 22 Νοεμβρίου 2010. [4]
Ατάκες
Λεωνίδας (Λάμπρος Κωνσταντάρας)
(προς τους γιους του) Τον νου σας, ρεμάλια! Τον νου σας, μη μας φύγει!
Διάλογος: κ. Δέσποινα (Μήτση Κωνσταντάρα) & Λεωνίδας
–Δέσποινα: Του κυρίου Πετροχείλου; –Λεωνίδας: Μάλιστα. –Δέσποινα: Ο κύριος Πετροχείλος;
–Δέσποινα: Άτιμη κοινωνία, που άλλους τους ανεβάζεις και άλλους τους κατεβάζεις στα τάρταρα! (4 φορές)
–Δέσποινα: Είχα εγώ σπίτι, που ντρεπόσουν να βάλεις το πόδι σου. Αλλά ήρθαν έτσι τα πράγματα, που αλλάξανε τη ζήση μας φύρδην! –Λεωνίδας: Πώς την αλλάξανε; –Δέσποινα: Φύρδην! –Λεωνίδας: Σιγά μην την αλλάξανε μίγδην!
–Δέσποινα: Κύριε Πετροχείλο: Κάποτε ήμουνα πουλί και μ' αγαπούσανε πολύ! –Λεωνίδας: Τι πουλί να ήσουνα, τρομάρα να σου 'ρθει; Το πολύ-πολύ να 'σουνα καρακάξα!
Διάλογος: Λεωνίδας και οι τρεις γιοι του
–Λεωνίδας: (πνίγεται) ...λίγο νερό, ρε παιδιά, λίγο νερό...
–Κίμων (στον Αντρέα): Αντρέα!
–Αντρέας: Τι είναι «Αντρέα» πάλι;
–Κίμων: Σάλτα γέμισ' την κανάτα νερό.
–Αντρέας (Στον Μπάμπη): Δεν άκουσες ρε;
–Μπάμπης: Τι ν' «ακούσω ρε»;
–Αντρέας: Πήγαινε να φέρεις λίγο νερό!
–Μπάμπης: Πάλι εγώ;
–Λεωνίδας: Άντε βρε παιδιά. Συνεννοηθείτε προτού γκαργκανιάσουμε εδώ μέσα!
–Μπάμπης: Μα όλα θα τα κάνω εγώ εδώ μέσα; Εγώ για το ψωμί, εγώ για το μπουρνούζι, εγώ για το νερό, εγώ όλα;
–Αντρέας: Και τη σαλάτα ποιος την έκοψε ρε; Ποιος έβαλε λάδι;
–Κίμων: Και το σαλάμι ρε ποιος το έκοψε; Κι έστρωσα ολόκληρο τραπέζι!
–Μπάμπης: Εγώ μια φορά δεν πάω πουθενά!
–Λεωνίδας: Άντε βρε παιδιά να φέρετε λίγο νερό! Να πεθάνει κανείς από δίψα στην καρδιά της Σαχάρας πάει κι έρχεται! Σαχάρα είν' αυτή! Αλλά να πεθάνει κανείς από δίψα στην καρδιά της Αθήνας, πάει στον διάολο!
–Κίμων: Ρε τι είσαστε 'σεις; Ο πατέρας σας ρε, ο πατέρας σας... Τι σας ζήτησε; Ένα ποτήρι νερό σάς ζήτησε...
–Λεωνίδας: Παλιόπαιδα!
–Κίμων: Άντε βρε πατέρα να πιεις μόνος σου. Κι άμα θα ´ρθεις, φέρε μου κι εμένα ένα ποτήρι...
Δείτε επίσης ΕΔΩ